Κάνεις όμορφη κηδεία με μια δεύτερη θητεία

 

Την κηδεία ενός ανθρώπου την αναλαμβάνει ένα Γραφείο Τελετών. Την κηδεία ενός έθνους την αναλαμβάνει ένα Κόμμα Εκλεκτών - δηλαδή, Αρίστων.

Για να φέρει σε πέρας το έργο του, το Γραφείο χρειάζεται έναν Τελετάρχη, μια φούχτα κοινά Κοράκια και 1-2 ημέρες. Για να φέρει σε πέρας το δικό του έργο, το Κόμμα χρειάζεται έναν Αρχικόρακα καλής οικογενείας, 151+ κοινοβουλευτικά Κοράκια περιωπής, και δύο κυβερνητικές θητείες.

Είναι εμφανές, θαρρώ, ότι το έργο του Κόμματος διαφέρει και ποσοτικά και ποιοτικά από το έργο του Γραφείου.

Επιπλέον, το Γραφείο δεν χρειάζεται να σκοτώσει το ίδιο τον άνθρωπο τον οποίον καλείται να κηδέψει, ενώ το Κόμμα οφείλει πρώτα να αφαιρέσει το ίδιο την ζωή του έθνους και στην συνέχεια να το κηδέψει με όλες τις πρέπουσες τιμές.

Τέλος, ενώ ο Τελετάρχης διαθέτει το αυτεξούσιον, ο Αρχικόραξ υπόκειται στην εξουσία ανώτερων από αυτόν εξωχώριων Κέντρων.

Εδώ και αρκετές δεκαετίες, την... πτωματοποίηση του ελληνικού έθνους ανέλαβαν εργολαβικά τρεις «επιφανείς» οικογένειες, γόνοι των οποίων αναρριχήθηκαν -με τις ευλογίες των ξένων Κέντρων και την συναίνεση ενός ευρέος τμήματος του λαού- στον θρόνο του Αρχικόρακος.

Ωστόσο, καθώς ο κλήρος πέφτει πάντα στον γενναίο (κάποιοι κακεντρεχείς λένε ότι πέφτει στον χρήσιμο ηλίθιο, αλλά εγώ δεν ασπάζομαι αυτήν την άποψη), έλαχε στον υιό Μητσοτάκη να δώσει στο έθνος την χαριστική βολή και να το κηδέψει. Και, ως όφειλε, εφάνη άξιος και πανάξιος της καταγωγής του -τουλάχιστον κατά το ήμισυ.

Η πρώτη κυβερνητική του θητεία στέφθηκε με περισσή επιτυχία. Τα φονικά χτυπήματά του στους ψυχορραγούντες Έλληνες ήταν τόσο εκκωφαντικά, ώστε ακούστηκαν μέχρι τα πέρατα του (δυτικού) κόσμου και προκάλεσαν ντελίριο ενθουσιασμού σε Αφεντικά και ομοτίμους Αρχικόρακες.

Σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια, κατάφερε να ξεπουλήσει ό,τι είχε μείνει απούλητο, να εκτινάξει το δημόσιο χρέος, να απογειώσει το ενεργειακό και διατροφικό κόστος, να διαλύσει το σύστημα υγείας, να κηρύξει -μόνος αυτός- τον πόλεμο στην Ρωσία, να βάλει λουκέτο σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να βυθίσει σε απόγνωση τους συνταξιούχους, να φτωχοποιήσει το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού, να χαρίσει στην χώρα πάμπολλες αρνητικές πρωτιές, να, να, να, να....

Μιλάμε για άθλους ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός. Τι να μας πουν ο Ηρακλής και ο Θησέας; Ένας ο Μωάμεθ ο Πορθητής, κι ένας ο Κούλης ο Εξολοθρευτής.

Αλλά, για να είμαστε δίκαιοι, έκανε και μερικές αγαθοεργίες. Για παράδειγμα, πέτσωσε τα δεινοπαθούντα ΜΜΕ, στήριξε την Φιλόκερδο Αδελφότητα της Στέγης, αύξησε τα μηδενικά στους τραπεζικούς λογαριασμούς πολλών... πολιτικών -και άλλων- μηδενικών, χάρισε αφειδώς την ιθαγένεια σε ταλαίπωρους με iphone, ξεδίψασε διψαλέους ξένους επενδυτές, κ.λπ., κ.λπ.

Πλην όμως, το έθνος το αχάριστο, το αγνώμον, το άσπλαχνο, όχι μόνον απεδείχθη εφτάψυχο, αλλά αρνήθηκε κιόλας να παραδώσει την έβδομη και τελευταία του ψυχή! Τέτοιαν εθνική γαϊδουριά είχε να δει ο μάταιος τούτος κόσμος από την εποχή του Μωυσέως του Πρώτου, του ορίτζιναλ!

Γι΄αυτό προείπα ότι ο Αρχικόραξ, στην πρώτη του θητεία, εφάνη άξιος κατά το ήμισυ. Έφτασε μέχρι την έβδομη πίστα, μα δεν κατάφερε να την τελειώσει.

«Ενός κακού μύρια έπονται» έλεγαν οι πρόγονοί μας. Και επιβεβαιώθηκαν για μιαν ακόμα φορά. Κάτι οι συνακροάσεις, κάτι οι απευθείας αναθέσεις, κάτι η εμπλοκή Κορακιών περιωπής σε εισπρακτικές και πλειστηριασμούς, κάτι οι Μίχοι κι οι Λιγνάδηδες, ήρθε κι έδεσε το γλυκό. Τα Αφεντικά θορυβήθηκαν κι οι δελφίνοι αναθάρρησαν...

Αλλά τέτοιου είδους γκαντεμιές δεν τους λυγάνε τους Αρίστους. Τους πεισμώνουν. Ξυπνάνε το αίμα τους τ' αλήτικο. Θεριεύουν το φρόνημά τους το πολεμικό.

Ανασήκωσε, λοιπόν, τα μανίκια του ο Γίγας του Μαξίμου, βρόντηξε τα στιβαρά ποδάρια του στα μαρμαρένια αλώνια του Λονδίνου, στριφογύρισε αγριωπά τα μεγάλα του μάτια, έδειξε τους αστραφτερούς του κυνόδοντες στα γατάκια της Morgan Stanley, και... απαίτησε δεύτερη θητεία!

Χωρίς παρακαλετά και γονυκλισίες. Χωρίς ανταλλάγματα και συμβιβασμούς. Περήφανα κι αρχοντικά, έτσι όπως αρμόζει σε ηγέτες του δικού του βεληνεκούς.

Τέτοιος ήταν, μάλιστα, ο οίστρος του ανδρός, ώστε βροντοφώναξε κατάμουτρα στο αποσβολωμένο ακροατήριο ότι ΔΕΝ προτίθεται να φορολογήσει εκτάκτως τα κέρδη των πιστωτικών ιδρυμάτων, ότι ΑΡΝΕΙΤΑΙ κατηγορηματικά να βάλει φρένο στο... επενδυτικό ξεπούλημα της χώρας, στην βιώσιμη ανάπτυξη, στ' ανεμοφούρφουρα, και στα μετασύμπαντα, ότι, τέλος, ΔΕΝ θα επιτρέψει επ' ουδενί στο ρωσικό αέριο να παραβιάσει τα θωρακισμένα μας σύνορα.

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ ανατρίχιασα με την επίδειξη τέτοιου σθένους. Κι απόμεινα με το στόμα ανοιχτό και τα γόνατα λυμένα. Τόσην ώρα κράτησε η νιρβάνα μου, ώστε δεν πρόκανα να δω τους ντελβέδες του φλυτζανιού και τα εντόσθια των πουλερικών (τα οποία καταβρόχθισε αμασητί η άτιμος γαλή μου).

Ως εκ τούτου, δεν δύναμαι να σας είπω αν τ' Αφεντικά θα ξαναδώσουν στον Γίγαντα χρίσμα αυτοδυναμίας για μια δεύτερη θητεία ή θα προτιμήσουν μιαν ευρεία κυβέρνηση Κορακιών. Μπορώ, όμως, μετά βεβαιότητος να σας πω ότι, αν οι Έλληνες ξαναδείξουν μνήμη χρυσόψαρου και εκλογική συμπεριφορά ροφού, τότε τα σημάδια θα είναι κάτι παραπάνω από δυσοίωνα.

Κακά τα ψέματα, κανένα έθνος δεν έχει οκτώ ψυχές. Ούτε καν το δικό μας. Και την τελευταία που του έχει απομείνει, πρέπει να την διαφυλάξουμε πάση θυσία. Να την οχυρώσουμε στην ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ και να της ξαναδώσουμε την ζωντάνια και την δύναμη που της αφαίρεσαν οι Αρχικόρακες καλής οικογενείας και τα λοιπά Κοράκια περιωπής.

Γιατί από αυτήν την ψυχή τρέφονται οι δικές μας ψυχές και τα δικά μας όνειρα. Το δικό μας μέλλον και το μέλλον των παιδιών μας.

Τούτη την ύστατη ώρα, καθείς ας αναλάβει τις ευθύνες του.

Πηγή