Το «πλιάτσικο» του αιώνα με την βούλα της ελληνικής δικαιοσύνης

 

 Με μια απόφαση «ταφόπλακα» για την πρώτη κατοικία ο Άρειος Πάγος έδωσε σύνθημα για την τελική έφοδο ενάντια στην ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων.

Η ολομέλεια του Αρείου Πάγου σε διάσκεψη με πλειοψηφία 59 υπέρ και 6 ανώτατων δικαστικών επίπεδου Τερτσέτη και Πολυζωίδη κατά, δεχόμενη την εισήγηση της αρεοπαγίτου Κανέλας Τζαβέλλα, αποφάνθηκε ότι οι servicers, δηλαδή οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις, που εδρεύουν στην Ελλάδα, μπορούν να προβαίνουν σε πλειστηριασμούς με την δική τους επωνυμία και όχι ως πληρεξούσιοι των funds, τα οποία εδρεύουν σε κάποιο χωριό της Ιρλανδίας. Πρόκειται για διεθνείς αμφιλεγόμενες οικονομικές επιχειρήσεις της αδιαφάνειας, της ανωνυμίας και της ανομίας.

Για πρώτη φορά σε ελάχιστο χρόνο το ανώτατο δικαστήριο, έδειξε μια απίστευτη σπουδή και έβγαλε μια τέτοια απόφαση τόσο γρήγορα.

Αιχμές για την ντροπιαστική απόφαση του Αρείου Πάγου, άφησε ο πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών, Δημήτρης Βερβεσός:

«Ο Άρειος Πάγος για την υπόθεση σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, δίκασε και σε πολύ συντομότερο εξέδωσε απόφαση. Αν ήταν υπόθεση ενός απλού Έλληνα πολίτη, θα έκανε δύο και τρία χρόνια για να παρθεί απόφαση» δήλωσε ο κ. Βερβεσός, μιλώντας στο πρώτο πρόγραμμα 91, 6.

«Ακόμα μου κάνει εντύπωση το γεγονός η τράπεζα της Ελλάδος, έλεγε ότι αυτή η δυσλειτουργία που είχε δημιουργηθεί με την απόφαση του τμήματος του Αρείου πάγου, που έλεγε ότι τα funds δεν έχουν δικαίωμα να προβούν σε πλειστηριασμούς, οσονούπω θα τακτοποιηθεί και μάλιστα η τράπεζα χρησιμοποιούσε τη φράση “θα ανατραπεί και θα διευθετηθεί”. Πού ήξερε η τράπεζα της Ελλάδος τι θα πει η ολομέλεια του Αρείου πάγου πριν δικάσει; αυτά τα θέματα είναι πολύ σοβαρά» τόνισε.

Από τις δηλώσεις αντιλαμβανόμαστε, ότι τα κριτήρια ίσως και να μην είναι αμιγώς νομικά αλλά να είναι και πολιτικά, κάτι που προκύπτει ευθέως και από τις διαρροές που κάνουν στα Μ.Μ.Ε. η τράπεζα της Ελλάδος, ο διοικητής της Γιάννης Στουρνάρας και το υπουργείο οικονομικών, οι οποίοι ήδη από τον Νοέμβριο είχαν προεξοφλήσει το αποτέλεσμα της απόφασης.

Από τις δηλώσεις αντιλαμβανόμαστε, ότι τα κριτήρια ίσως και να μην είναι αμιγώς νομικά αλλά να είναι και πολιτικά, κάτι που προκύπτει ευθέως και από τις διαρροές που κάνουν στα Μ.Μ.Ε. η τράπεζα της Ελλάδος, ο διοικητής της Γιάννης Στουρνάρας και το υπουργείο οικονομικών, οι οποίοι ήδη από τον Νοέμβριο είχαν προεξοφλήσει το αποτέλεσμα της απόφασης.

Ο Άρειος Πάγος, μετά από διάσκεψη κεκλεισμένων των θυρών, έδωσε το ελεύθερο στους διαχειριστές των funds να διενεργούν πλειστηριασμούς στο όνομα τους σε ακίνητα τα οποία έχουν αποκτήσει με εξαγορά. Άναψε λοιπόν το πράσινο φως στους διαχειριστές και άφησε «βορά των αρπακτικών» τις ζωές χιλιάδων Ελλήνων, διενεργώντας περίπου 700.000 πλειστηριασμούς σε ακίνητα ευάλωτων δανειοληπτών, αποδεικνύοντας έτσι ότι στη σημερινή Ελλάδα μόνο τα συμφέροντα και οι τοκογλύφοι έχουν δικαίωμα «νομικής προστασίας» και όχι οι Έλληνες.

Ο Άρειος Πάγος έκρινε με τεράστια ταχύτητα και χωρίς κανένα φανερό δισταγμό πως είναι «νόμιμο» οι servicers (εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων), να κάνουν δικαστικές πράξεις, να γίνονται διάδικοι και να προβαίνουν αυτόνομα σε πλειστηριασμούς, παρά την τοποθέτηση δικηγορικών συλλόγων και άλλων φορέων για το αντίθετο.

Η επικίνδυνη αυτή εξέλιξή δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία, γιατί στηρίζεται στο νομοθετικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (νόμος 4354/2015) που παρέδωσαν τα κόκκινα δάνεια στα αρπακτικά των funds και σε συνέχεια στον πτωχευτικό νόμο της κυβέρνησης της Ν.Δ.( 4738/2020 ).

Παρόλο που έχουν εκδοθεί αντίθετες δικαστικές αποφάσεις και κυρίως η υπ’ αριθμ. 822/2022 τμήματος του Αρείου Πάγου που κατέληξε ότι οι εισπρακτικές, που επικαλούνται τον νόμο 3156/2003 για να έχουν φοροαπαλλαγές έως και 38% και δεν δεσμεύονται με πρόταση ρύθμισης στους δανειολήπτες, δεν μπορούν να διενεργήσουν πλειστηριασμό, η απόφαση όμως της ολομέλειας είναι υπέρ των funds, όπως αναφέρουν οι πρώτες πληροφορίες.

Αντίθετα ο νόμος 4354/2015 για τα «κόκκινα» δάνεια προβλέπει ειδική νομιμοποίηση των servicers, ώστε να μπορούν να πραγματοποιούν διαδικαστικές πράξεις αντί του δικαιούχου απαίτησης (funds), αλλά με ειδικές προϋποθέσεις ενημέρωσης και φορολογία σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο.

Με απλά λόγια οι εταιρείες διαχείρισης έχουν λάβει φοροαπαλλαγές εισοδήματος και τα funds απαλλαγές για φόρους εισοδήματοςτέλη μεταβίβασης και άλλες απαιτήσεις του δημοσίου, με ζημιά που ξεπερνά τα 60 δισ ευρώ, ενώ η αξία των 700.000 ακινήτων που έχουν περάσει στα funds, ανέρχεται στο ύψος των 45 δισ ευρώ.

Στην ουσία η απόφαση του Αρείου Πάγου επιτρέπει την αρπάγη πόρων του εργαζόμενου πληθυσμού και την νόμιμη ληστεία του δημοσίου εξαιτίας των φοροαπαλλαγών, εκτιμάται δε πως το δημόσιο χάνει δισεκατομμύρια από φόρους ενώ η οικονομική ελίτ δίνει στον εαυτό της την δυνατότητα να διαμορφώνει τους δικούς της κανόνες και νόμους.

Η πολιτική ευθύνη ανήκει ολοφάνερα στη σημερινή κυβέρνηση. Οι επιτήδειοι τοκογλύφοι που αγόρασαν το χρέος εκατοντάδων χιλιάδων νοικοκυριών, μπορούν πλέον να λειτουργούν «νόμιμα» δι’ αντιπροσώπου και να εκτελούν τεχνάσματα ώστε να γίνεται μεθοδικά η αφαίμαξη των θυμάτων και να αποκτούν τελικά ολόκληρη την περιουσία των Ελλήνων πολιτών, που χωρίς τη θέληση τους έπεσαν στην παγίδα της κρίσης.

Η δικαιοσύνη απεφάνθη, πως του Έλληνα το σπίτι ανήκει στο Fund και τον τραπεζίτη. Ο Άρειος Πάγος αποφάσισε ότι πωλείται η Ελλάς!! το ανώτατο δικαστήριο της χώρας με τον πλέον αισχρό τρόπο έδειξε προς τους Έλληνες πως είναι ανεπιθύμητοι και υποδεέστεροι στην χώρα τους και πως δεν υφίσταται πλέον καμία προστασία για τα συμφέροντα του ελληνικού λάου, πως ο μόνος «νόμος» είναι τα κέρδη των τραπεζών και η λαφυραγώγηση της ιδιωτικής περιουσίας.

Οι Έλληνες φορολογούμενοι πλήρωσαν και δανείστηκαν δισεκατομμύρια, μέσω μνημονίων, ώστε να γίνουν αλλεπάλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις για την σωτηρία των ελληνικών τραπεζών από την χρεοκοπία. Όμως οι 700.000 εξώσεις που θα ακολουθήσουν είναι προφανές ότι δεν αποτελούν κανένα πρόβλημα για τους κυβερνώντες και το δικαστικό σώμα. Οι ίδιες οι τράπεζες που σώθηκαν από το αίμα του ελληνικού λάου, να ετοιμάζουν το «πλιάτσικο» του αιώνα με την βούλα της ελληνικής δικαιοσύνης.

Αυτό το έγκλημα που ξεκίνησε να υλοποιείται από το 2010 ενάντια στην περιουσία του Έλληνα πολίτη, γίνεται με την απόφαση και ανοχή ενός κόμματος που χρωστάει 340 εκατομμύρια ευρώ προς τις τράπεζες. Εδώ υπάρχει η απροθυμία της κυβέρνησης να νομοθετήσει με οποιονδήποτε τρόπο για μια ελάχιστη προστασία των δανειοληπτών και έχει δώσει όλες τις πιθανές και απίθανες διευκολύνσεις στα funds. Πρόκειται για μια πολιτική απόφαση που λήφθηκε από το ανώτατο πολιτικό επίπεδο και επιβλήθηκε, καθώς δεν υπάρχει ουσιαστική διάκριση των εξουσιών. Εξάλλου έχει ήδη αποκαλυφθεί ότι στο ανώτατο πολιτικό επίπεδο κρύβονται ιδιοκτήτες, υπάλληλοι και ευεργετηθέντες των funds.

Είναι πράγματι ένα πολίτικο σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων. Δικαιοσύνη, κυβέρνηση και funds πιασμένοι χέρι – χέρι για μια Ελλάδα νέα, μια χωρά που βγαίνει και επίσημα πλέον στο σφυρί για να γίνει αποικία επωφελούμενων ξένων. Κατά τα αλλά έχει έρθει η ανάπτυξη, όπως έχει αναφέρει πολλές φορές ο πρωθυπουργός, απλά όμως μερικά εκατομμύρια Ελλήνων θα την υποδεχθούν στο πεζοδρόμιο, πεταμένοι έξω από τα σπίτια τους.

Το μείζον ζήτημα είναι ότι η δικαιοσύνη, ως έσχατο καταφύγιο των αδύναμων και ευάλωτων ανθρώπων, δεν πρέπει να χάνει το κοινωνικό της πρόσωπο. Τα μεγάλα συμφέροντα ανέκαθεν υπήρχαν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν, όμως υποχρέωση της δικαιοσύνης και των λειτουργών της είναι να τίθεται κατά της κερδοσκοπίας ορισμένων εταιρειών και υπέρ των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών, διότι η δικαιοσύνη δεν πρέπει να ξεχνά ότι προέρχεται από τον ελληνικό λαό και απονέμεται στο όνομα του.

Η δικαστική εξουσία οφείλει να είναι παρούσα όπως και η ανάγκη θεσμικών παρεμβάσεων για περισσότερη δικαιοσύνη, για ένα πραγματικό και σύγχρονο δημοκρατικό κράτος, για ένα κοινωνικό κράτος δικαίου που σέβεται τον πολίτη και τα δικαιώματα του.

Οι Έλληνες δανειολήπτες και το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, οφείλουν να καταλάβουν ότι με την ψήφο τους, την ανοχή και την αποχή τους έδωσαν την πολίτικη νομιμοποίηση στα συμφέροντα εκείνων που ψήφισαν και που επέβαλαν τα Μ.Μ.Ε. και οι διαφημίσεις και όχι εκείνους που πραγματικά τους εκπροσωπούν ώστε να ξεφύγει η Ελλάδα από την μέγγενη των λιγοστών οικογενειών και συμφερόντων που σήμερα την λυμαίνονται.

Που κρύβονται τα δικαιώματα των πολιτών;

Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια πρέπει να γίνεται σεβαστή και να προστατεύεται καθώς συνιστά την πραγματική βάση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και οι αξίες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του τρόπου ζωής.

Η απάντηση βρίσκεται στην επόμενη μέρα, σε μια δίκαιη πολιτεία, αυτή των Ελλήνων πολιτών, η οποία θα καλείται να αποδώσει άμεσα δικαιοσύνη στα αποτελέσματα των επιτροπών ελέγχου επί όλων των σημαντικών θεμάτων της πολιτείας.

Η επιτροπή αυτή θα ελέγχει τη δράση και την λειτουργία όλων των δικαστικών λειτουργών, θα εποπτεύει και θα συντονίζει με κάθε διαφάνεια όλες τις πράξεις σε κοινή δημόσια θεά καθώς και την λειτουργιά ολόκληρης της διακυβέρνησης. Θα δημιουργηθούν επιτροπές δίκαιου, θεσμοθέτησης και κατάρτισης νομοσχεδίων για την ίδρυση καθαρά εθνικού ελληνικού πιστωτικού ιδρύματος.

Το πιστωτικό ίδρυμα της πολιτείας, μετά από έλεγχο που θα πραγματοποιήσει θα διαγράψει ή θα κάνει κεφαλαιοποίηση του δανείου και θα δοθεί η δυνατότητα στους υπόχρεους να το εξοφλήσουν μακροχρόνια σε 30 έτη με μηδενική επιβάρυνση τόκων.

Η επιτροπή κατάρτισης νομοσχεδίων θα διαγράψει τα χρέη των Ελλήνων προς το δημόσιο και ασφαλιστικό ταμείο, θα ακυρώσει τα μνημόνια, θα ελέγξει τη διαπλοκή και τις πελατειακές σχέσεις όλων των συμβάσεων μεταξύ του δημοσίου και των κρατών.

Τα δίκαια των Ελλήνων δεν κρύβονται σε αυτήν την πολιτεία όπου η δικαιοσύνη και τα νομοσχέδια είναι των ανθρώπων μέσα στα πλαίσια του αξιακού συστήματος της Ελλήνων Πολιτείας!!


ΠΗΓΗ

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μετεκλογικό σοκ: Αυξάνεται η φορολογία των ελευθέρων επαγγελματιών

Από Στρατοδικείο θα περάσουν οι ένστολοι που διέρρευσαν φωτογραφίες με τα ελικόπτερα βουτηγμένα στα νερά

Η Ελλάδα αποτελεί αρνητικό πρωταθλητή σε ολόκληρη την Ε.Ε. στους μισθούς και στην αγοραστική δύναμη των εργαζομένων