Προεκλογική περίοδος με μεγάλα λόγια και υποσχέσεις…

 

Προεκλογική περίοδος με μεγάλα λόγια και υποσχέσεις…

Μια συνήθης τακτική που συμβαίνει παντού στον πλανήτη. Έχει διάφορες μορφές, ανάλογα με την πολιτική κουλτούρα των λαών και φυσικά τις ανησυχίες και επιδιώξεις τους. Η διάρκεια ποικίλει φυσικά, μα δεν νομίζω ότι διαρκεί παρά κάποιους μήνες, πριν την προσέλευση στις κάλπες.

Η παγκόσμια όμως πρωτοτυπία είναι μια και μοναδική και ανήκει σε μια χώρα. Ποια είναι;; Μα φυσικά η Ελλάδα. Παράξενο;; Ναι, αλλά αληθινό.

Μόνον εδώ, μετά την ανακοίνωση των επισήμων αποτελεσμάτων και πριν καλά- καλά ορκιστεί η νέα κυβέρνηση, η αντιπολίτευση ζητά μετά επιτάσεως εκλογές. Χτυπιέται και ωρύεται διότι ,λέει, ο τόπος θα καταστραφεί με τους νεοεκλεγέντες.  Φωνασκεί κατηγορεί και υποδεικνύει τα λάθη που έκαναν οι ψηφοφόροι, αυτοί δλδ που δεν τους ψήφισαν και προτίμησαν κάποιους άλλους. Κασσάνδρες κακών, δείχνουν μένος και υστεροβουλία.

Στοιχειωδώς έπρεπε να παραδεχθούν την ήττα και την βούληση του λαού, αν κι αυτό είναι δυστυχώς ένα παραμύθι, διότι άλλο η βούληση και άλλο η καταμέτρηση των ψήφων από ιδιωτική εταιρεία. Θα το συζητήσουμε κάποια άλλη φορά.

Έτσι λοιπόν εδώ στην πατρίδα μας, βρισκόμαστε αενάως σε μια μόνιμη τεταμένη προεκλογική περίοδο. Είναι προσφιλέστατη αυτή η τακτική στα κόμματα, διότι ανέξοδα, άνευ άλλων συνεπειών και κυρίως ανερυθρίαστα έχουν όλον τον καιρό να αντιπαρατίθενται, να υπόσχονται και να επαναλαμβάνουν στερεότυπα. Ξαναζεσταμένο χτεσινό φαγητό.

Θα έχετε προσέξει, αγαπητοί μου, πως συνεχώς παρουσιάζουν στον λαό, προγράμματα επί προγραμμάτων, που ποτέ επί δικής τους διακυβέρνησης δεν ίσχυσαν. Με μαγικές λέξεις αλλάζουν εικόνα και καταστάσεις. Είναι όντως καταπληκτική η παραποίηση εννοιών και η εφευρετικότητα παραπλανητικών και ανεφάρμοστων  υποσχέσεων. Ο κομματικός αυτός πόλεμος έχει τέτοια ένταση που ο κακόμοιρος πολίτης δεν έχει που να κρυφτεί. Βάλλεται πανταχόθεν και διαρκώς με μηνύματα αρεστά στα ώτα, πλην όμως υποβολιμαία και εκ του πονηρού.

Μεγάλα λόγια με ισχνά έως ανύπαρκτα αποτελέσματα. Έτσι  σερνόμαστε στο πολιτικό πεδίο και η λίγη απομένουσα πολιτική παιδεία βαίνει προς πλήρη εξαφάνιση.

Την ζοφερή αυτή πραγματικότητα μπορούμε να την ανατρέψουμε όταν απεξαρτηθούμε από αυτούς τους κομματικούς μηχανισμούς, που γνωρίζουμε ότι μας δουλεύουν. Όταν δεν φοβηθούμε την αλήθεια και απαιτήσουμε τα δίκαια και τα δικά μας. Όταν ζητήσουμε γνήσιες και προσιτές για τον λαό προγραμματικές δηλώσεις με πλήρη δυνατότητα εφαρμογής και χρηματοδότησης.

Η λάμψη του φωτός θα δίνει διαύγεια πνεύματος και ευθυκρισία. Ήρθε ο καιρός, φίλοι μου, να απομακρυνθούμε ως πολίτες από τον δεσμό των κομματικών απορριμμάτων και να επικεντρωθούμε στις ανθρώπινες διακηρύξεις της ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ. Προσχωρούμε ανεπιφύλακτα στον εθνικό φορέα και αποτινάζουμε τα κομματικά βάρη. Στην ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ δεν θα ακούσετε μεγάλα λόγια και υποσχέσεις.

Η μόνη προτροπή είναι να αντιληφθούμε τα ψεύδη που μας διαχωρίζουν και την αλήθεια που μας ενώνει.

Χρήστος Κράγιας

ΠΗΓΗ